ما همیشه با تو بوده ایم....این روزها بیشتر

میان عشق و نفرت

1391/6/12 14:57
670 بازدید
اشتراک گذاری

با تمام عشقی که به سرزمینم دارم
با تمام ارزشی که برای خاکش قائلم

با تمام شادیهایی که در هوایش دارم
با تمام آرامشی که در شهرهایش دارم

با تمام آرزوهایی که برایش دارم
با تمام باوری که به مردمانش دارم

از آن متنفر میشوم وقتی که عزیزانم مجبورند به دلیل کمبودهایش آنرا رها کنند و برای تحقق آرمانهایشان کشور دیگری را اختیار کنند... 

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (6)

سارا
12 شهریور 91 15:13
این موضوع خیلی آدم رو غمگین میکنه


خیلی زیاد
مامان محمدمهدی
12 شهریور 91 15:37
آره خیلی بده که اوضاعمون اینطوریه.البته من عزیز دور از وطن ندارم اما میتونم درک کنم اونایی رو که چنینند.
ولی خب شاید هم نباید فرار کرد.باید موند و ساخت عین ماها که موندیم


گاهی هیچ چاره ای نمی مونه
مرجان
12 شهریور 91 16:00
متاسفانه همینه! ولی نمیدونم چرا من اینجور مواقع من از اونایی که به خاطر آرمانهاشون کشورشون و ول میکنن و میرن، متنفر میشم!؟
بابای امیرحسین
12 شهریور 91 19:14
جسارتا با بخش آخرش خیلی موافق نیستم.به نظرم" آرمانها" را می توان تو این کشورم بدست آورد، شاید با زحمات بیشتر. من خودم بعضی وقتها از برخی رفتارها و بی قانونی ها و بی توجهی ها شاکی میشم و خیلی حرص می خورم. فرصت رفتن دنبا "آرمانهام" تو خارج را داشتم جای خوب. با کمتر از نصف این زحمتی که اینجا میکشم. شاید تا الان دکترامو هم گرفته بودم. منتهی دیدم چه می دهم و چه میگیرم. حساب کردم و ترجیح دادم اگر کاریو با 10واحد زحمت میشه اونجا انجام بدیم و با 50 واحد زحمت میشه توایران انجام بدم، همینجا میمونیم و تلاش میکنم نقصها رو اصلاح کنم. حتی به عنوان یه معلم یا استاد کوچیک! شاید آرمانیه ولی من اینطوری به قضیه نگاه میکنم. این فقط نظره منه و شاید به دلگیریه شما خیلی هم مربوط نشه. ببخشید اگر جسارتی شد.
مامان نفس طلایی
15 شهریور 91 15:39
موافقم
تارا
15 شهریور 91 21:12
منم خیلی ناراحت میشم که یه عده میرن کلا وطن پرست افراطی هستم!!!!!!!!!!!!